طعم خوش و ظاهر تمیز و چیدمان مرتب صیفی جات در میدان تهران امروز همه را مجبور به خرید می کند.
رنگ خوش و قرمزی چغندر در میان صیفی جات آدم را به خود مجذوب می کند.
چغندر به اشکال مختلف وجود دارد: کوچک، بزرگ، مستطیل یا گرد، می توان آن را به صورت خام یا پخته مصرف کرد. نه تنها طعم منحصر به فرد و رنگ قرمز، بلکه مواد با ارزش نیز شما را به امتحان آنها دعوت می کند.
سبزیجات منطقه ای ذخایر ویتامین را پر می کنند – نه تنها در زمستان – و برای پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی مفید هستند. خبره ها همچنین از این سبزی خوش طعم به دلیل خواص سم زدایی و قلیایی آن قدردانی می کنند.
چغندر (همچنین چغندر یا رهنر) با شاتوت و چغندر قند رابطه خانوادگی دارد.
داخل سبزی به شدت قرمز و طعم آن کمی شیرین و خاکی است. بسته به نوع، چغندر گلابی شکل یا گرد است. برخی از گونه ها دارای گوشت زرد روشن (چغندر زرد) یا گوشت سفید (چغندر سفید) هستند.
فصل اصلی چغندر از تابستان ماه ژوئن شروع می شود و در اواخر پاییز (اوایل نوامبر) به پایان می رسد. شلغم ها با برگ های معمولی قرمز مایل به سبز از دور دیده می شوند.
از نظر طعم، غده های قرمز رایحه ای کمی شیرین و ترش همراه با لمس اریژن دارند.
در غذاهای اروپای شرقی، چغندر در غذاهای سنتی مانند گل گاوزبان ضروری است. سبزیجات قرمز را می توان پخته یا خام مصرف کرد.
کارشناسان دومی را توصیه می کنند، زیرا به خصوص وقتی چغندر به صورت خام مصرف می شود، بار غلیظی از مواد مهم برای بدن ما وارد می شود. این امر در مورد آب چغندر نیز صدق می کند که اکنون بسیار محبوب است.
از طرف دیگر، در طول فرآیند پخت، بیشتر مواد ارزشمند از بین می روند.
در حالی که سبزیجات ریشه قرمز قبلاً غذای افراد فقیر به حساب می آمدند، اکنون تصویر تغییر کرده است – و درست است.
چغندر به عنوان یک سبزی منطقه ای منبع ارزشمندی از ویتامین ها است، به ویژه در فصل زمستان، به بشقاب غذا رنگ می بخشد و می تواند به روش های مختلف در آشپزخانه استفاده شود.
در مورد ادویه جات ترشی جات، زیره، هل، رازیانه و انیسون به خوبی با غده قوری تطبیق می کنند و در مورد گیاهان دارویی، شوید و جعفری محبوب ترین ها هستند.
