در واقع گیاهان دارویی عطری از خانواده پانسی است. دارای خواص نرم کنندگی و ضد سرفه (عمدتاً توسط موسیلاژهای آن)، بادکننده و ضد التهاب (به دلیل اسید سالیسیلیک) است.
این گیاه عمدتاً برای گل هایش که یک داروی سنتی برای بیماری های تنفسی است، هم به صورت دم کرده و هم به صورت شربت استفاده می شود. از ریشه با خاصیت قی آور و از برگ به عنوان گیاه خوراکی نیز استفاده می شود.
از گل بنفشه در گیاه درمانی همراه با سایر گیاهان دارویی برای عطر و رنگ دادن به بسیاری از فرآورده ها استفاده می شود. علاوه بر این، محتوای آن در ساپونین ها خاصیت خلط آور دارد، در حالی که اسید سالیسیلیک خاصیت ضد درد دارد.
همین ترکیب به همراه متیل سالیسیلات، اوژنول و بتا سیسوسترول مسئول خواص تب بر هستند، بنابراین می تواند تب را کاهش دهد. اسید مالیک و کوئرستین دارای خواص باکتریواستاتیکی است که از رشد باکتری ها جلوگیری می کند.
تمام این ترکیب از خواص به ویژه برای مبارزه با بسیاری از بیماری های دستگاه تنفسی، به ویژه در مورد ناهنجاری های زیر استفاده می شود:
برونشیت: خواص بنفشه در موارد برونشیت برای کمک به دفع ترشحات بدن، کاهش التهاب و تسکین سرفه بسیار مناسب است. (سه قاشق غذاخوری ریشه خشک در لیتر آب به مدت 20 دقیقه.
سرفه: خواص بیچیک بنفشه آن را برای مقابله با سرفه، چه سرفه خشک و چه مولد، مناسب می کند. (دم کرده نصف قاشق چایخوری گل خشک در هر فنجان آب. روزی دو فنجان).
تب: گل های این گیاه که در چای استفاده می شود به کاهش تب کمک می کند. (دم کرده یک قاشق گل خشک در لیتر آب. (روزانه 2 تا 4 فنجان میل شود)
سرماخوردگی: برای سرماخوردگی دم کرده بنفشه با آب لیمو به کاهش علائم کمک می کند. (دم کرده یک قاشق گل خشک در یک فنجان آب. نوشیدن سه فنجان در روز با کمی آبلیمو)
آنفولانزا: درمان قبلی می تواند به تحمل بیشتر آنفولانزا کمک کند، به خصوص زمانی که بیمار با حملات تشنگی یا زمانی که تب بسیار بالا است، مراجعه می کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.