سس، چاشنی یا ترکیب طعم دهنده، معمولا به شکل مایع یا نیمه مایع، به عنوان یک همراه اشتها آور برای گوشت، ماهی، سبزیجات و دسر استفاده می شود.
سس ها، یکی از ویژگی های مهم آشپزی با کیفیت، به ویژه در فرانسه، اغلب به نام سرآشپزهایی که آنها را ساخته اند، نامیده می شوند. سس ها را می توان به عنوان سرد و گرم طبقه بندی کرد و دوباره تقسیم می شود، گرم به رنگ سفید و قهوه ای، سرد به عنوان نوع سس مایونز و نوع مورد استفاده برای پوشش غذاهای سرد و اغلب حاوی ژلاتین.
سس های تند که با پایه آرد، چربی و شیر یا آب تهیه می شوند، ممکن است بر اساس چاشنی ها و مواد افزوده شده متفاوت باشند.
میوه های خورشتی مانند سیب و زغال اخته گاهی به عنوان سس طبقه بندی می شوند سسهای تجاری که عصارههای ترکیبی ریز میوهها و سبزیجات مختلف با سرکه و چاشنیها هستند، شامل سس سیر هاینز، سس Leicester، سس چیلی، سس کریول، سس سویا، تاباسکو و catsup میشود.
سس های پودینگ و دسر شامل شربت، کاستارد، میوه و سس خامه ای (سس سفت و سس شراب و براندی) است.
چه مقدار شکر، نمک و چربی در سس شما وجود دارد؟
از سس کچاپ گرفته تا سس قهوه ای، سس سویا گرفته تا پستو، ما عاشق اضافه کردن طعم به غذای خود هستیم اما همانطور که هانا فورستر توضیح می دهد، ممکن است خطرات سلامتی پنهانی وجود داشته باشد.
اگر عاشق غذای پر طعم هستید، ممکن است متوجه شوید که چاشنی یا سس اضافه میکنید تا به وعدههای غذایی یک طعم و مزه بدهید. اما سس های آماده می توانند حاوی مقدار شگفت انگیزی از چربی، شکر و نمک باشند با گذشت زمان، مصرف بیش از حد این مواد می تواند به سلامت شما آسیب برساند.
بررسی برچسب تغذیه حقیقت را در مورد سس مورد علاقه شما نشان می دهد – اما نترسید، گزینه های سالم تری نیز وجود دارد.